De éénenveertig granieteilanden van de Seychellen dreven af naar het midden van de oceaan toen het oerkontinent Pangaea in stukken brak. De enorme landmassa brak in tweeën, met Laurasie in het noorden en Gondwanaland in het zuiden, gescheiden door de Tethys zee.
Voor meer informatie over het ontstaan van de continenten wordt verwezen naar de website van Geology In (klik hier)
Later tijdens dat proces brak Gondwana verder in stukken. Zuid-Amerika, Afrika, Madagascar, Indië, Australië en Antartica dreven uiteen. India schoof het snelste op, tot boven de evenaar en stuwde de kusten van de Tethys zee omhoog tot ze de hoogste bergketen ter wereld vormden.
Ergens temidden van deze tectonische turbulenties situeert zich de geboorte van de Seychellen. Er waren in die tijd nog geen landzoogdieren en de barrière van de oceaan hield hen gedurende duizenden jaren weg, met uitzondering van de vleermuizen. Er was een ‘verloren wereld’ ontstaan waar een unieke fauna en flora in volledige isolatie konden evolueren.
Op een gelijklopende manier werden de verder gelegen koraaleilanden van de Seychellen de thuishaven van onderscheiden vormen van leven, vooral dan de onherbergzame kalksteen eilanden van de Aldabra Atol. Ver weg van de scheepvaartroutes ligt deze droge ongastvrije plaats, het best bewaarde eiland van de Indische Oceaan, nu beschermd als ‘Word Heritage Site’.
Dit is de magie van de Seychellen. Niet alleen de oorsprong verschilt van alle andere eilanden in de Indische Oceaan. Bij veel landen is immers hun natuurlijke rijkdom in de naam van vooruitgang opgeofferd hebben. Dat geldt niet voor de Seychellen waar het milieu op de Seychellen in grote mate bewaard is gebleven. Vierenzestig procent van het landoppervlak is voorbehouden als Nationaal Park, natuurreservaat of beschermd gebied.
De 115 eilanden van de Seychellen
De Seychellen zijn een archipel in het westelijk deel van de Indische Oceaan en liggen liggen tussen 480 km en 1.600 km van de oostkust van Afrika.
Het grootste deel van de groep ligt tussen 4 en 5 graden zuiderbreedte en tussen 55 en 56 graden westerlengte. Deze republiek in de Indische Oceaan heeft een totaal landoppervlakte van 455 vierkante kilometer en is verspreid over een Exclusieve Economische Zone (EEZ) van niet minder dan 1,4 miljoen vierkante kilometer.
Van deze 115 eilanden vormen 41 de zogenaamde Inner Islands terwijl nog eens 74 eilanden de Outer Islands worden genoemd. Het hoge graniet, Inner Islands groepeert zich voornamelijk binnen het relatief ondiepe Seychellenplateau, 4 ° ten zuiden van de evenaar en ongeveer 1800 km van de oostkust van Afrika, terwijl de laaggelegen koraalkelders, atollen en rif-eilanden van de buitenste eilanden de zogenaamde Outer Islands hoofdzakelijk buiten het plateau liggen tot 10 ° ten zuiden van de evenaar.
Deze Outer Islands zijn weer verdeeld in vijf groepen t.w.
- De Aldabragroep, deze groep bestaat uit 46 eilanden die zich zo’n 1.000 km ten zuidwesten van Mahé bevinden. Hier ligt ook Aldabra, het op twee na grootste atol ter wereld. De andere eilanden zijn onder andere Cosmoledo Atoll, Assumption Island en Astove Island;
- De Amiranten liggen ongeveer 200 km ten zuidwesten van Mahé. Het zijn 25 eilanden waarvan er slechts vier bewoond zijn. De eilanden zijn o.a. Saint-Joseph Atoll,Desroches Island en Poivre Island;
- 100 km zuidelijker liggen de Alphonse-eilanden. Dit zijn drie kleine eilanden waarvan er slechts één t.w. Alphonse Atoll bewoond is. De andere heet Saint Francois Atoll.
- De Farquhargroep bestaat uit vier atollen t.w. Farquhar Atoll, Providence Atoll, Saint-Pierre Island en Wizard Reef. Deze atollen liggen op 700 km ten zuiden van het hoofdeiland. Hun totale oppervlakte is slechts 11 km².
- De Zuidelijke koraalgroep bestaat ook nog uit twee eilanden t.w. Coètivity en Platte.
Het hoofdeiland Mahé is 27 kilometer lang en 12 kilometer breed met een totale oppervlakte van 154 vierkante kilometer. Dit in vergelijking met een totale oppervlakte van 291 vierkante kilometer voor alle andere eilanden samen. Mahé is bergachtig en de hoogste top bereikt 905 meter.
De begroeiing is het hele jaar door groen maar heeft een weinig te lijden van het droge seizoen.
De bodem van de Seychellen is grijs-bruin en bevat slechts 1 % organisch materiaal. De rode bodem bevat nog minder organische stoffen. Het gebruik van bemesting is dan ook noodzakelijk voor een goede oogst. De bodem houdt slecht water vast en wordt dan ook constant weggespoeld, waardoor zand of granietrotsen bloot komen te liggen.
De gemiddelde maximum temperatuur bedraagt 30,3 °C en de zon schijnt er gemiddeld 7 uur per dag. Neerslag is er vooral tijdens de twee moessonperiodes. De zuid-oost passaat van mei tot oktober (het droog seizoen) en de noordwest passaat van november tot april bereikten over de laatste zes jaar een gemiddelde van 2013 mm. De meeste neerslag valt gewoonlijk van half-december tot half-januari.
De fauna van de Seychellen is rijk aan vogels, vissen en andere zeedieren, en voorts telt de fauna talrijke soorten, waarvan sommigen uniek zijn. Twee van de meest opvallende soorten van vogels die alleen op de Seychellen voorkomen zijn de Black Parrot en de Paradise FlyCatcher.
